Uykusuzluk sebebiyle gecelik atıştırma

Merhabalar,

Buraya uykusuzluk ve çocukluğumdan beri yaşadığım uykusuzluk problemi ile ilgili birşeyler yazıcaktım ama ne kadar önemliki? Eminim şu an Dünya'da binlerce insan uykusuzluktan, istediği halde uyuyamamaktan şikayetçi ama önemli olanın, okunmaya değer olanın benim hikayem olduğunu bana düşündüren nedir? Başka bir insanın, bir diğerinin hikayesini okumaya değer bulması nasıl mümkün olabilir? Benim gibi yazdıklarının bir elin parmaklarını geçmeyecek kadar kişi tarafından okunan, daha da az bir kısmı tarafından anlaşılacak olan "kişisel" bir yazıyı yazmanın çok bir mantığı yok.

Ama yine de yazmak istiyor insan, çoğu zaman yalnızlığın getirdiği anlaşılmak açlığı yüzünden. Yalnızlık hissi yeni olduğu için alışmakta güçlük çekiyor insan. Ne kadar nazım geçiyormuş insanlara, ne kadar çok şeye sahipmişim aslında ben daha rahat kavrıyorum burada. Ama ne kadar fakirmişim bir yandan, o kadar eksikmişimki. Sanırım insan olmanın getirdiği birşey bu. Hep eksiğiz. Ömrümüzde tamamlanmış, eksiksiz hissettiğimiz topu topu bir saat dahi olduğunu düşünmüyorum. İnsansan eksiksin. Şimdi terazinin bir yanına eskiden sahip olduklarımı, ulaşabildiklerimi koyuyorum, diğer yanına ise şimdi avucumda olanları, iki aydır yaşadıklarımı koyuyorum. Yazıdan anlaşılmasa bile, uzun bir duraklama verdikten sonra yine buraya gelirdim diyorum. O zaman neymiş, belki alışman lazım, yalnızlığa.

Bir şekilde bu yazıyı yazarak açlığımı bastırdım, tıpkı az önce ekmek arası peynir yediğim gibi. Ama uykum gelsin diye içtiğim biranın bu dünya üzerinde başka bir karşılığı yok sanki.

Kısa yazılar, güzel maçlar.

Mert